پژوهشگران «دانشگاه ییل» (دانشگاه ییل)، پژوهشی را در مورد این مشکل انجام دادند. چندین تعداد بیمارانی که این گروه پژوهشی بررسی کرده اند، برای قطعی بودن نتایج بسیار کم است، اما آنها با استفاده از تجربیات خود در مورد دو داروی موجود، شواهد اولیه را ارائه می دهند که اگر این داروها را با هم درمان می کنند، می توان مه مغزی را نشان داد. را کاهش دهند یا حتی آن را از بین ببرند.
پژوهشگران از آن تلاش کردند تا خطر عوارض جانبی را کاهش دهند. وقتی افراد پس از دیگری تسکین یافتند، فشارکیزاده یکیزده شد زیرا برای بیشتر بیماران، این اولین بار بود که یک درمان در کاهش مه مغزی موفقیتآمیز عمل کرد.
فشارکیزاده در برخورد با اولین مورد کووید-۱۹ بلندمدت، متوجه همپوشانی بین مه مغزی و بروز علائم در بیماران پس از ضربه مغزی شد. بنابراین، او کار خود را با استیلسیستین آغاز کرد که معمولاً برای درمان علائم ناشی از ضربه مغزی استفاده میشود. او پس از درمان، جزئی را برای انرژی و حافظه مشاهده کرد. فشارکیزاده که دلگرم شد، تلاش کرد تا گوانفاسین را نیز به درمان اضافه کرد و ترتیب داد، پیشرفت را بیشتر مشاهده کرد.
پژوهشگران امیدوارند که مطالعه موردی با دارو را برای تامین هزینه های بالینی کنترل کنند که شامل گروه بزرگتری از بیماران می شود.
هشت بیمار، بیماران قابل توجهی را از بهبود حافظه و انجام دادن چند کار گزارش کردند. در برخی از افراد، مه مغزی به طور کامل مشخص می شود و می توانند فعالیت های عادی خود را از سر بگیرند. دو بیمار برای پیگیری در دسترس نبودند و دو نفر دیگر به دلیل عوارض جانبی از جمله فشار خون پایین و خشکی دهان، دارو را قطع کردند.
افراد مبتلا به مه مغزی ممکن است کاهش مشکل ذهنی، مشکل، مشکلات، مشکل در انجام چند کار و موارد دیگر را تجربه کنند. مه مغزی می تواند ناتوان کننده باشد اما در حال حاضر هیچ گزینه درمانی برای این بیماری تایید نشده است.
از آنجایی که این داروها مورد تایید سازمان غذا و داروی آمریکا هستند و سالهاست که مورد استفاده قرار میگیرند، برای سلامتی ثابت میشوند. فشارکیزاده ادامه داد: نیازی نیست منتظر بمانید تا بخشی از یک آزمایش آزمایشی باشد، بلکه میتوانید از پزشک خود در مورد آن بپرسید. این داروها مقرونبهصرفه و به طور مشخص در دستیابی هستند.
به گزارش ایسنا و به نقل از نوروساینس نیوز، افراد مبتلا به کووید-۱۹ بلندمدت، علائمی را تجربه میکنند که ممکن است هفتهها، ماهها یا حتی سالها پس از ابتلا به بیماری ادامه داشته باشد. هر یک از این علائم بسیار متفاوت هستند اما یک شکایت رایج در میان بیماران، “مه مغزی” است که یک اصطلاح محاورهای برای نقایص قابل توجه و شناخت مداوم، همراه با اختلال مداوم در عملکرد و حافظه به شمار میرود.
آرنستن در حال حاضر با «آرمان فشارکیزاده» (Arman Fesharaki-زاده)، دانشیار روانپزشکی و علوم اعصاب دانشگاه ییل همکاری دارند که بیماران مبتلا به کووید-۱۹ بلندمدت را با ترکیبی از گوانفاسین و «استیل سیستئین» (N-acetylcysteine) درمان میکند. آنها سعی می کنند با همکاری، آسیب مغزی تروماتیک را به وسیله این روش درمان کنند.
آرنستن و فشارکیزاده دریافتند که درمان دارویی، در تسکین دادن مه مغزی گروه کوچک بیماران موفق بوده است. درمانهای بالینی بزرگتر و کنترلشده با دارونما مورد نیاز است تا این داروها به عنوان یک روش مناسب برای درمان نقایص عصبی ناشی از کوید-۱۹ معرفی شوند اما میگویند که اگر پزشکان این داروها را میپذیرند، بیماران میتوانند آنها را هم اکنون دریافت کنند. کنند.
فشارکی از آن زمان، ۱۲ بیمار مبتلا به مه مغزیزاده ناشی از کوید-۱۹ را با این روش درمان کرده است. او به توصیهها گفت که یک میلیگرم گوانفاسین را پیش از خوابیدن مصرف کنند و در صورتی که تحمل آنها خوب بود، دوز را پس از یک ماه به دو میلیونگرم افزایش داد. همچنین افراد، ۶۰۰ میلیگرم استیل سیسی را یک بار در روز مصرف میکنند.
فشارکیزاده گفت: درمانهایی که برای مه مغزی بلندمدت ناشی از کووید-۱۹ وجود دارد، کافی است. بنابراین، فواید این درمان را در بیمارانی که دیدم، احساس کردم که باید فورا این اطلاعات را منتشر کنم.
پژوهشگران «دانشگاه ییل» با همکاری «آرمان فشارکیزاده»، دانشمند ایرانی این دانشگاه، یک درمان احتمالی را برای مه مغزی ناشی از کووید-۱۹ ارائه کردهاند که امیدوارکننده به نظر میرسد.
انتهای پیام
داروی «گوانفاسین» (Guanfacine) که در آزمایشگاه دکتر «امی آرنستن» (Amy Arnsten)، استاد علوم اعصاب و روانشناسی دانشگاه ییل توسعه یافته است، در سال 2019 توسط «سازمان غذا و داروی آمریکا» (FDA) برای درمان کمتوجهی- بیشفعالی آن را تایید کرد اما پزشکان به طور خاص برای درمان بیماریهای آسیبهای مغزی تروماتیک و بیماریهای عفونی از سانحه استفاده کردهاند.