ایسنا/خراسان رضوی هوش مصنوعی، شبیه‌سازی‌های فرآیندهای انسانی توسط ماشین‌ها و هوش مصنوعی از علوم رایانه است و به ایجاد سیستم‌هایی می‌پردازد که می‌توانند داده‌ها را با کارایی بالا مدیریت و تحلیل و تحلیل کنند.
در حال حاضر، در بخش مراقبت‌های بهداشتی از سیستم‌های مجهز به هوش مصنوعی برای تشخیص بیماری، کشف و توسعه دارو، نظارت بر سلامت و تحقیقات پزشکی می‌شود. این فناوری به ویژه در مورد مراقبت از پیش‌بینی‌کننده، افزایش یافته و از خودمراقبتی بیمار، تصمیم‌گیری سریع و اعتماد و استفاده از منابعی را که معرفی کرده است، قابل افزایش است.
نهادهای مختلف از سراسر جهان، پتانسیل هوش مصنوعی در حمایت از بیمارانی و به آنها برای کنترل سلامت خود را کمک می کنند و آن را دریافت می کنند. به‌عنوان مثال، موسسه ملی تحقیقات بهداشت و مراقبت (NIHR) برای تامین برنامه توسعه مالی ROMI کمک کرده است. این برنامه، نوعی سیستم هوشمند مصنوعی مکالمه پیشرفته است که برای حمایت از این برنامه، نوع ۲ طراحی می‌شود.
بر اساس گزارش فدراسیون بین‌المللی‌بین‌المللی (IDF) میزان ۱۰.۵ درصد از جمعیت بزرگسال (۲۰ تا ۷۹ سال) در سراسر کشور مبتلا هستند که این ۵۴۰ میلیون نفر در جهان را تشکیل می‌دهند.
به طور خاص، تخمین زده می‌شود که بریتانیا معمولاً 5 میلیون بیمار را شناسایی می‌کند و افراد بیشتری را از 40 سال قبل از هر 2 نفر می‌توان تشخیص داد. واضح است که وضعیت متابولیک مزمن با سرعت وحشتناکی در حال افزایش است و اهمیت آن در مراقبت از مراقبت و به روز ماندن در مورد نوآوری‌های اخیر را برجسته می‌کند. یکی از نوآوری‌هایی که همه را مورد توجه قرار می‌دهد، استفاده از هوش مصنوعی (AI) در مدیریت می‌کند و آن را بر روی مراقبت دقیق بر داده‌ها تأثیر می‌گذارد.
هوش مصنوعی از طبقه بندی های پیش بینی خطر جمعیت افراد را می گیرد تا خود مدیریتی بیمار، روش تشخیص، تشخیص و مدیریت را متحول کند، در واقع هوش مصنوعی را از مراقبت های متحول می کند و کیفیت زندگی را افزایش می دهد. استفاده از هوش مصنوعی در استفاده از انسولین و پایش مداوم قند خون به سرعت و قابل توجهی در درمان می‌شود.
افراد مبتلا به نوعی از دوران کودکی در طول زندگی خود انسولین مصرف می‌کنند تا غذا بخورند. حداقل چهار بار در روز مصرف و مدیریت می‌تواند زندگی آنها را به چالش بکشد.
به پروفسور فیلیز ماین جونز، رئیس گروه غدد درون‌ریز و گفته کودکان در دانشکده دانشگاه کوجایلی ترکیه، با معرفی سیستم‌های مصنوعی که از لوزالمعده تقلید می‌کنند، روزهایی آغاز می‌شوند که نباید به پزشکی خود فکر کنند. حسگرها و پمپ‌های مجهز به هوش مصنوعی به طور طبیعی قند خون بیماران را کنترل می‌کنند، دوزهای انسولین را به تنظیم خودکار می‌کنند و کیفیت زندگی بیماران را بهبود می‌بخشند.
جونز گفت که خانواده‌ها و خانواده‌هایشان باید بدانند که چگونه مدیریت کنند، زیرا همیشه پزشک یا پرستار در کنارشان نخواهند بود، بنابراین می‌توانند از بسیاری از متخصصان مراقبت‌های بهداشتی می‌دانند که چگونه این بیماری را مدیریت می‌کنند.
وی مشخص کرد: قبل از کشف انسولین، طول عمر بیماران، نوع یک بسیار کوتاه بود و با وجود این چندین کنترل ساعت با اندازه گیری قند خون از انگشت به دفعات چهار بار در روز و تزریق روزانه چهار بار انسولین چالش برانگیز است.
با کمک هوش مصنوعی با حسگر و پمپ صحبت می‌کنیم
جونز به دومین نقطه عطف پس از کشف انسولین، ظهور سیستم‌های پایش پایدار خون و تحویل مداوم انسولین اشاره کرد. وی گفت: اکنون سیستم‌هایی دارند که قند خون را در هر پنج دقیقه یک بار از مایع جمع‌آوری می‌کنند. اینها سیستم‌هایی به اندازه یک سکه هستند و ما آن را روی سطح پوست بازو، شکم یا هر قسمتی از بدن استفاده می‌کنیم. کانولا کوچک (لوله‌ای) پذیرا با دو سر باز است که زیر پوست می‌رود.
کانولا قند خون مایع بین بافت‌ها را با توجه به مقدار زیادی می‌کند و نشان می‌دهد که آیا قند خون در نیم ساعت آینده بالا می‌رود یا کاهش می‌یابد همچنین چقدر بالا می‌رود یا کاهش می‌یابد و آیا پایدار است یا خیر. پیشرفت قابل توجه است و تفاوت قابل توجه توجهی بین سوراخ کردن انگشت برای بررسی قند خون و نظارت بر قند خون با حسگر وجود دارد.
جونز همچنین خبر داد، در سال‌های اخیر پمپ‌های بدون مخزن که به‌طور مداوم انسولین را تحویل می‌دهد، وارد کشور می‌شود و با کمک هوش مصنوعی در اپلیکیشن‌هایی که سنسور و پمپ متصل می‌شوند، ارتباط بین این دستگاه‌ها می‌شود.
جونز گفت: سیستم‌های تحویل مداوم انسولین در صورت احتمال کاهش خون بر اساس افزایش یا کاهش، کاهش انسولین را قطع می‌کنند. اگر قند خون از خوردن غذا افزایش یابد، با تزریق دوزهای کوچک انسولین، قند خون را بعد از غذا می‌سازید.
سنسور و تزریق انسولین با کمک هوش مصنوعی صحبت می‌کنند و مطمئن می‌شوند که قند خون در محدوده هدف باقی می‌ماند. به نظر من این مورد، دومین نقطه عطف در درمان پس از کشف انسولین است. اکنون با ورود هوش مصنوعی به همه چیز به ویژه در استفاده مداوم از انسولین و نظارت بر قند خون، تغییرات بسیار سریع و چشمگیری در درمان ایجاد خواهد شد.
ساختن حسگر و مکالمه با پمپ یک پانکراس مصنوعی
جونز با تاکید بر اینکه برخی می‌خواهند بدون فکر کردن به زندگی خود را بگذرانند، گفت که ما به آنها می‌گوییم، لوزالمعده دیگر کار نمی‌کند. در عوض، شما باید با مغز خود را مدیریت کنید. آنها باید به طور مداوم به این موارد فکر کنند. اگر من این را بخورم، چند کربوهیدرات وارد بدن من خواهد شد؟ چقدر انسولین باید تولید کنم تا قند خونم پایین بیاید؟ فعالیت چه تاثیری بر آن می‌گذارد؟ با این حال، این سیستم‌ها با کمک مصنوعی، افراد را می‌شناسند و به آنها اجازه می‌دهند بدون فکر کردن به بیماری خود به فعالیت‌های روزمره خود ادامه دهند و فرصتی برای زندگی سالم فراهم کنند.
جونزی که با هوش مصنوعی، روزهایی آغاز می‌شود که معمولاً به خود فکر نمی‌کنند و حتی از سال گذشته تا کنون، بسیاری از اتفاقات رخ داده است.
وی افزود: برای اینکه حسگر و پمپ می کنند در واقع یک لوزالمعده مصنوعی ساخته شده است. ساختن حسگر و پمپ، یک سیستم بسته، در واقع به معنای استفاده از پانکراس مصنوعی روی سطح پوست است.
این استاد دانشگاه بیان کرد: برای استفاده از این سیستم‌ها باید از پمپ‌ها و حسگرها استفاده کرد، می‌توانند بسیار سالم‌تر و طولانی‌تر زندگی کنند و زندگی عادی داشته باشند.
منابع
insujet.com
www.aa.com
انتهای پیام