در حالی که بخار آب ممکن است نشان دهد که GJ 486 b دارای جو است، وجود آن در ستاره نیز یک توضیح محتمل است. به طور شگفت‌انگیزی، بخار آب گاهی اوقات در لکه‌های خورشیدی خودمان نیز می‌شود، زیرا لکه‌های خورشیدی در مقایسه با سطوح ستاره بسیار سرد هستند.
کشف بخار آب موجود در اتمسفر یک سیاره سنگی داغ توسط تلسکوپ فضای جیمز وب، یک پیشرفت بزرگ برای علم سیارات فراخورشیدی است.
سیاره فراخورشیدی GJ 486 b بیش از حد به ستاره خود نزدیک است و در منطقه قابل سکونت منظومه خود قرار ندارد و سطح آن حدود 80 درجه فارنهایت(43 درجه سانتیگراد) است.
محققان پیشنهادان کردند: مشاهدات آینده جیمز وب ممکن است این منظومه را بیشتر به ما بشناساند. یک برنامه آینده از ابزار فروسرخ میانی(MIRI) جیمز وب برای مشاهده سمت راست این سیاره استفاده خواهد کرد. اگر این سیاره اتمسفر نباشد یا فقط اتمسفر نازکی داشته باشد، انتظار می رود که گرم ترین قسمت روز آن مستقیماً زیر ستاره باشد. با این حال، اگر داغ‌ترین نقطه جابجا شود، نشان دهنده جوی است که گرما را به گردش درآورد.
سیاره GJ ۴۸۶ ب حدود ۳۰ درصد بزرگ‌تر از زمین است. جرم آن سه برابر زمین است و گرانشی قوی تر از زمین دارد. این سیاره مدار خود را به دور ستاره کوتوله قرمز در کمتر از 1.5 روز زمینی کامل می‌کند.
این گروه پژوهشی دو گذر را مشاهده کردند که هر یک نزدیک به یک ساعت طول کشید. آنها سپس به دست آمده را با استفاده از سه روش مجزا بررسی کردند. هر سه مجموعه نتایج، یک بار دیگر با یک موفقیت جذاب در کوتاه‌ترین طول مسیرهای فروسرخ را نشان دادند.
اما این سیاره با وجود گرمای شدید و نزدیکی به ستاره میزبان خود، وجود بخار آب را در خود نشان می دهد که همینگر نشان می دهد که احتمالا این سیاره دارای جو است. با این حال، گروه هشدار می‌دهد که این بخار آب ممکن است متعلق به این سیاره باشد و در عوض روی ستاره و در نقطه خنک‌کننده ستاره وجود داشته باشد.
در حالی که سیاره فراخورشیدی GJ 486 در مقابل ستاره خود می‌گذرد، اگر اتمسفر داشته باشد، نور ستاره از آن عبور می‌کند از ستاره در حین عبور از میان آن گازها می‌کند و اثری در آن نور باقی می‌گذارد که اخترشناسان را می‌گذراند. قادر می‌سازد تا ترکیب آن را با استفاده از روشی به نام انتقال‌سنجی تعیین‌کننده.
از آنجایی که ستاره میزبان سیاره GJ GJ 486 b بسیار آرام‌تر از خورشید است، لکه‌های ستاره‌های آن ممکن است حتی بخار آب بیشتری در خود داشته باشند، بنابراین می‌توان پژوهشگران را به اشتباه بیاندازد.
در نهایت، در طول موج‌های فروخ کوتاه‌تر توسط سایر جیمز و ابزارهایی مانند فروسرخ نزدیک و ابزارهای تصویرنگار بدون شک (NIRISS) برای تمایز بین جو سیاره و سناریوهایی مانند لکه‌های خورشیدی مورد نیاز خواهد بود.
روش‌های شبیه‌سازی رایانه‌های رایانه‌ای برای بررسی انواع مولکول‌ها انجام شد و به این نتیجه رسیدند که محتمل‌ترین منبع این منبع، وجود بخار آب است.
به گزارش ایسنا و به نقل از ناسا، تلسکوپی جیمز وب هنگام مطالعه یک سیاره فراخورشیدی سنگی به نام GJ 486 b با استفاده از وسایل نقلیه فروسرخ نزدیک(NIRSpec) خود مخزن های بخار آب را شناسایی کرده است.
سارا از دانشگاه آریزونا و نویسنده اصلی این مطالعه می‌گوید: ما یک نظر را می‌بینیم و به طور قطع به دلیل وجود آب است. اما هنوز نمی‌توانیم بگویم که آیا آن آب بخشی از جو سیاره است یا نه. به این معنی که آیا این سیاره دارای این است که ما یک علامت مبنی بر وجود آب را از ستاره می‌بینیم.
انتهای پیام
رایان مک‌دونالد از دانشگاه میشیگان و یکی از نویسندگان همکار این مطالعه گفت: ما شواهدی مبنی بر عبور سیاره از هیچ نقطه ستاره‌ای در طول گذر مشاهده نکردیم، اما این معنی را نمی‌دانیم که دیگری روی ستاره وجود ندارد و این دقیقاً سناریوی است که این را نشان می‌دهد. آب را در داده‌ها حک می‌کند و می‌تواند شبیه یک جو سیاره‌ای باشد.
اگر جو در GJ 486 ب تایید شود، اولین جوی خواهد بود که به طور قطع در اطراف یک سیاره فراخورشیدی سنگی شناسایی شده است.