این پژوهش در مجله Science Advances منتشر شده است.
این نرم‌افزار جدید DNAxiS نام دارد و پیچاندن یک مارپیچ دوگانه دیانهای طول به حلقه‌های مشترک المرکز است که روی آنها قرار می‌گیرند تا بدنه‌ای را تشکیل دهند، کار می‌کنند. این فرآیند شبیه به استفاده از خاک رس گِل شده برای ساخت یک کوزه یا گلدان توصیف شده است.
چهار حرف یا پایه در کد ژنتیکی دیانهای وجود دارد که به روشی قابل پیش‌بینی در سلول‌های ما جفت می‌شوند و پله‌های نردبان دیان‌ها را تشکیل می‌دهند.
پژوهشگران جدید با طراحی رشته‌های دیانای با توالی‌های خاص می‌توانند این رشته‌ها را طوری برنامه‌ریزی کنند که به شکل‌های مختلف در کنار هم قرار گیرند.
انتهای پیام
برای اکثر مردم، دیانای، طرح‌های ژنتیکی برای همه موجودات زنده، از پنگوئن‌ها گرفته شده تا درختان صنوبر است. اما برای گروه‌هایی مانند گروه پژوهشی دانشگاه دوک، دیانای چیزی از یک حامل اطلاعات ژنتیکی و در واقع یک کد منبع و یک ماده سازنده است.
این برنامه است که می‌تواند از اشکال مانند مخروط‌ها، اشکال کدویی و شکل‌هایی مانند برگ شبدر ایجاد کند. مهمتر از همه اینهاست که برنامه DNAxiS اولین ابزار نرم افزاری است که به کاربران اجازه می دهد این نوع اشکال را با استفاده از الگوریتم هایی برای تعیین محل قرار دادن منگنه های کوتاه برای اتصال حلقه های بلندتر به هم و داشتن اشکال در کنار هم به طور خودکار طراحی کنند.
در حالی که این پژوهش می‌گویند اگر به ساختارهای قوی‌تری نیاز داشته باشید، می‌توان این مجسمه‌ها را با لایه‌های اضافی برای افزایش پایداری تقویت کرد.
اما پژوهشگران می‌گویند این یک گام بزرگ رو به جلو از نظر طراحی خودکار ساختارهای سه‌بعدی جدید است.