گام مهم دانش در جهت افزایش طول عمر

سلول‌های انسانی به عنوان کارخانه‌های کوچکی که تمام فرآیندهای مهمی را که بدن ما برای زندگی نیاز دارد، عمل می‌کند. موضوع این است که این واکنش‌های شیمیایی می‌توانند مواد زائد سمی را تولید کنند که با افزایش سن به دی.ان.ای و سایر اجزای سلولی ما آسیب می‌رسانند. به همین دلیل، بدن ما روش‌هایی را برای بستن این سلول‌ها پیش از ایجاد ویرانی ابداع کرده است.

گروهی از محققان دانشگاه کالیفرنیا سن دیگو برای اولین بار نشان می دهد که امکان ربودن یک مسیر ژنتیکی مرتبط با سلول های پیری وجود دارد. آنها در طول عمر سلول‌ها را بیش از 80 درصد افزایش دادند و اکنون می‌توانند این کار را روی سلول‌های پیچیده‌تر انجام دهند.

در شرایطی که امکان زنده ماندن برای همیشه وجود داشته باشد، ممکن است انسان بتواند زندگی را طولانی کند. محبوبیت مفهوم برگرداندن ساعت به عقب در حال افزایش است. هک زیستی یک اصطلاح کلی است که تکنیک‌های زیادی را در بر می‌گیرند که برای برخی از آن‌ها ممکن است، حمام یخ یا پیروی از یک رژیم سخت باشد.

به گزارش ایسنا و به نقل از دیلی‌میل، ممکن است در مطالعه آزمایشگاهی انجام شده بر روی سلول‌ها، ۸۰ افزایش طول عمر افراد تا درصد را کشف کرده باشند.

این در حالی است که برخی از پژوهشگران پیری بیماری قابل درمان هستند اما مطالعه ما یک نمونه اثبات مفهومی برای کاربرد موفقیت آمیز زیست‌شناسی برای برنامه‌ریزی مجدد فرآیند پیری سلولی را نشان می‌دهد و ممکن است پایه‌ای برای طراحی مدارک ژنی باشد. مصنوعی برای ارتقای طول عمر در موجودات پیچیده‌تر باشد.

بخوان  طراحی و ساخت حسگر زیستی مدرن در دانشگاه تربیت مدرس

این به این دلیل است که مدارهای ژنتیکی طبیعی در سلول‌های مخمر باعث می‌شود که آنها به یک وضعیت مرتبط با سن مرتبط شوند و به روشی مشابه سلول‌های انسانی پیر شوند. پیری سلولی در مخمر توسط یک سوئیچ ژنتیکی مشاهده می‌شود که می‌شود یا باعث ایجاد خواص انشعابی در تولید سلول‌های انرژی می‌شود.

کشف کردند که سلول‌ها همه به طور یکسان پیر نمی‌شوند و دو مسیر متفاوت را دنبال می‌کنند. ممکن است تغییر ساعت‌های بیولوژیکی ما را کشف کند، چیزی که می‌توان آنها را به یک پیشرفت بزرگ سوق داد.

انتهای پیام



منبع

کشف کردند که سلول‌ها همه به طور یکسان پیر نمی‌شوند و دو مسیر متفاوت را دنبال می‌کنند. اکنون مجمع به دنبال راهی برای افزایش طول عمر انسان‌ها هستند.

در مطالعه دانشگاه کالیفرنیا سن دیگو که روز پنجشنبه در مجله ساینس(Science) منتشر شد، این پژوهشگر از سلول‌های مخمر به عنوان مدلی برای فرآیند پیری استفاده شد.

یکی از این مسیرها باعث مرگ سلول می شود. در یک سلول طبیعی، این مسیرها را می‌پذیرند، زیرا وجود یکی از آن‌ها باعث می‌شود که دیگری بشود. با این حال، ژنتیکی دانشگاه کالیفرنیا سن دیگو یک مدارک جدید ایجاد کردند که به این سلول ها اجازه دهند به طور منظم بین دو مکانیسم پیری جابجا شوند و از پیری با سرعت طبیعی جلوگیری کنند. این سلولها 82 درصد بیشتر از سلولهایی که دستکاری نشده بودند، عمر کردند.