دکتر کلر هینز، دانشمند ارشد این پژوهش می‌گوید: پوست پس از ایجاد زخم، واقعاً عمل‌های قبل از برداشتن را انجام نمی‌دهد و خود را به دست نمی‌آورد و تمام تلاش‌ها را برای ایجاد جای زخم‌های نتایج ضعیفی به همراه دارد. یافته‌های ما پایه‌های درمان‌های هیجان‌انگیز را ایجاد می‌کند که می‌توان جایگزین آنها را جوان و عملکرد پوست سالم را بازیابی کرد.
علاوه بر این، پس از شش ماه، ضخامت اپیدرم یا روپوست زخمی که خارجی‌ترین لایه پوست است، دو برابر شده و تقریباً به ضخامت اپیدرم سخت‌تر پوست آسیب دیده می‌شود. در عین حال، الی کلاژن در بافت کاهش یافت و آن را نرم‌تر و برپذیرتر کرد. اینها نتایج مهمی هستند، زیرا معمولاً معمولاً نازک تر از پوست معمولی است و آن را بیشتر در معرض آسیب قرار می دهد و همچنین می پذیرد کمتری دارد و به طور بالقوه مانع حرکت می شود.
بافت زخم معمولاً سخت‌تر از پوست معمولی است، به غیر از فولیکول‌های مو و رگ‌های خونی است، بنابراین یک مطالعه جدید پیشنهاد می‌کند که پیوند فولیکول مو می‌تواند زخم‌ها را از بین ببرد.
محققان در کالج سلطنتی لندن با بررسی اینکه آیا پیوند فولیکول مو می‌تواند جای زخم‌های موجود را کاهش دهد یا از بین ببرد، این موضوع را بررسی کرد. آنها با همکاری دکتر فارسیسکو خیمنز از دانشگاه فرناندو پسوآ کاناریاس در اسپانیا، فولیکول‌ها را روی جای زخم‌ها روی پوست سر ۳ داوطلب پیوند زدند. این جای زخم‌ها نورموتروفیک بودند که شایع‌ترین نوع آن است.
نمونه‌هایی به ضخامت سه میلی‌متر از بافت‌ها گرفته می‌شوند و می‌توانند قبل از پیوند و سپس پس از گذشت دو، چهار و شش ماه مجدداً بررسی شوند. مشخص شده است که نه تنها فولیکول‌ها به تولید مو ادامه می‌دهند، بلکه الهام بخشی از تغییرات معماری و ژنتیکی در زخم‌ها به سمت نمایه‌های پوست سالم و بدون آسیب هستند.
انتهای پیام
این پژوهش در مجله npj Regenerative Medicine منتشر شده است.
به طور خاص، ژن‌های موجود در بافت‌هایی که باعث رشد رگ‌های خونی و سلول‌های طبیعی پوست می‌شوند، بیشتر از بیان می‌شوند، در حالی که ژن‌هایی که باعث ایجاد زخم می‌شوند کمتر بیان می‌شوند. در نتیجه، پس از چهار ماه، تعداد جمعیت خونی در بافت تقریباً با پوست سالم مطابقت داشت.
به گزارش ایسنا و به نقل از نیو اطلس، بافت پوست معمولی، حاوی هیچ فولیکول مویی نیست. اکنون پژوهش‌های جدید نشان می‌دهد که وقتی فولیکول‌های مو به بافت زخم پیوند زده می‌شوند، آن بافت تغییر می‌کند و بسیار شبیه به پوست آسیب‌دیده می‌شود.
نتایج قبلی نشان می‌دهد که پوستی که تعداد فولیکول‌های زیادی دارد، سریعتر بهبود می‌یابد و نسبت به پوست غیر مودار کمتری دارد. علاوه بر این، فولیکول‌ها در هنگام پیوند با محل‌های نسبتاً تازه زخم‌شده، بهبودی برای تقویت می‌شوند، مشخص می‌شود.