نسخه اولیه لانگ مارس ۹ چین ۱۱۴ متر ارتفاع خواهد داشت و ۶۱۰۰ تن نیروی رانش تولید می کند. در همین حال، موشک استارشیپ ۱۲۰ متر ارتفاع دارد و ۷۵۹۰ تن نیروی رانش در هنگام پرتاب تولید می‌کند. قابلیت‌های بیشتر استارشیپ تا حدی به موتورهای رپتور نسل بعدی آن می‌شود. مرحله اول که سوپرهوی نام دارد، از 33 موتور رپتور در هنگام بلند شدن استفاده می‌کند تا تعداد زیادی نیروی رانش ایجاد کند.
موشک لانگ مارس ۹ توسط آکادمی فناوری وسایل نقلیه پرتابی چین (CALT) در حال توسعه است. این یک موشک سه مرحله‌ای خواهد بود که موتور احتراق را کامل کند که به مرحلة اول آن متصل شود، نیرو می‌گیرد.
اعلامیه چین مبنی بر این موشک لانگ مارس 9 (Long March 9) اکنون به طور کامل قابل استفاده مجدد خواهد بود، تا حدودی تحت‌الشعاع اولین پرتاب موفقیت‌آمیز، اما منفجر شده موشک استارشیپ اسپیس‌ایکس قرار خواهد گرفت.
چین به تازگی اعلام کرده است که موشک لانگ مارچ ۹ این کشور مانند موشک استارشیپ اسپیس ایکس، چندبار مصرف خواهد بود.
واضح است که چین و سایر نقاط جهان، توسعه پروژه‌های استارشیپ با قابلیت استفاده را کاملاً زیر نظر دارند. در واقع، آکادمی فناوری وسایل نقلیه پرتابی چین به نتایج یک تحلیل تصویری فریم به فریم از پرتاب استارشیپ را منتشر کرده است. در اوایل سال جاری، آژانس گزارشی اروپا منتشر کرد که در آن بیان می‌شد اروپا باید بودجه را در صنعت فضایی خود سرمایه‌گذاری کند، در غیر این صورت خطر عقب افتادن جبران‌ناپذیری وجود دارد.
در مقابل، چین سال ۲۰۳۳ را برای اولین پروازهای موشک لانگ مارس ۹ در نظر گرفته است. با این حال، آنچه گفته شد، مدلی از این موشک ساخته شد و اولین مدل تنها یک مرحله اول قابل استفاده مجدد خواهد بود و قادر به حمل 35 تن محموله به مدار ماه خواهد بود.
این کشور همچنین در حال توسعه موشک لانگ است که امیدوار است برای اولین بار در سال ۲۰۲۷ پرواز کند. چین امیدوار است که اگر همه چیز طبق برنامه پیش برود، فضانوردانش را پیش از سال ۲۰۳۰ به سطح ماه بفرستد.
مسلما مهم‌ترین اعداد در مقایسه این دو موشک به جدول زمانی توسعه هر یک از آن‌هاست.
جالب اینجاست که برنامه‌های چین برای تغییر طراحی لانگ مارس ۹ ممکن است برنامه‌های این کشور برای راه‌اندازی ایستگاه تحقیقات بین‌المللی قمری (ILRS) که برای رقابت با پروژه‌ای که در ماه ناسا انجام می‌شود، ممکن است بیندازد. با این حال، این کشور احتمالاً احساس می‌کند که می‌تواند یک موشک کاملاً چندبار مصرف می‌ارزد.
در ادامه به مقایسه موشک لانگ مارچ چین با استارشیپ می‌پردازیم.
طبق گزارشی از اسپیس نیوز، تا حدود سال ۲۰۴۰ شاهد یک نسخه کاملاً چندبار مصرف از موشک لانگ مارس ۹ نخواهیم بود. اما زمانی که ساخته شود قادر به حمل ۸۰ تن محموله به دور نزدیک زمین است.
این اعلامیه در اواخر ماه آوریل و در جریان چین روز ملی فضای فضایی در شهر هفی (هفی)، استان آنهویی، تنها چند روز پس از آن موشک استارشیپ برای اولین آزمایش پرواز هواپیمای خود در روز ۲۰ آوریل به آسمان پرواز کرد، اعلام شد. kertabbی ک athrqueh شrouce memuفقیtآmیزی ddaشt ، ama astarharشیپ thannehahahahaیقی پ پ پ پ پ ب ب ب ب ز ز ب ب ب ب ب ب ب ب ج ج ج ج ج جhhehhehhhehhhehhehhehhhehhhehhhehhhehhnhehne قندی و اِینه مونههههههههههرهر.
در برنامه قبلی چین برای ساخت یک موشک چند بار قرار بود از موتورهای نفت سفید مصرف انرژی با پیشران ۵۰۰ تنی استفاده شود. این مدل در ابتدا قرار بود حوالی سال‌های ۲۰۲۸، اما تا ۲۰۳۰ پرواز کند، اما اکنون، چندین سال دیگر طول می‌کشد تا نسخه مشابه لانگ مارس ۹ توسعه یابد.
اگر همه چیز طبق برنامه پیش برود، آکادمی فناوری وسایل نقلیه پرتابی چین نیز قصد دارد یک مدل دو مرحله‌ای از موشک لانگ مارس ۹ را برای ماموریت‌هایی که به مدار پایین زمین (LEO) می‌روند، بسازد.
بررسی آمار و ارقام در مقایسه استارشیپ و لانگ مارچ
به این ترتیب، استارشیپ قرار است به‌زودی فضانوردان را به‌طور شگفت‌آوری به فضا ببرد. تاریخ پرتاب این موشک به طور دائم در معرض تغییر است اما استارشیپ برای ماموریت ماه عزیز (dearMoon) که برای امسال برنامه ریزی شده و همچنین فرودهای فضانوردان ماموریت آرتمیس ۳ (Artemis III) ناسا روی ماه در سال ۲۰۲۵ یا ۲۰۲۶ رزرو شده است.
ممکن است نیاز باشد که یک شرکت هوانوردی فدرال برای انجام دومین آزمایش پرتاب مدار مدتی صبر کند، اما این شرکت مستقر در ایالات متحده از «سریع شکست بخور، سریع یاد بگیر» استفاده می کند که به آن امکان می دهد. می‌دهد که به سرعت طراحی‌های خود را بهبود بخشد.
وقتی صحبت از بار به میان می‌آید، انتظار می‌رود استارشیپ در آینده‌ای نسبتا نزدیک، ۱۰۰ تا ۱۵۰ تن محموله را به مدار نزدیک زمین حمل کند.
انتهای پیام
پرتاب استارشیپ ممکن است بارها به تعویق افتاده باشد، اما اسپیس‌ایکس همچنان در حال پیشروی و پیشرفت است و قابلیت‌های بی سابقه‌ای برای صنعت فضایی به ارمغان می‌آورد.