ویلیامز گفت: توانایی‌های مصنوعی و ChatGPT فناوری‌های قدرتمندی هستند که می‌توانند روند انتقال اطلاعات و اکتشافات جدید را تقویت کنند اما من آن را جایگزین اطلاعات جدید و قابل درک آنها نمی‌دانم. با وجود این، اگر فیلم‌های علمی-تخیلی هوش مصنوعی که دیده‌ام، پیش‌بینی‌کننده آینده، ممکن است من اشتباه کنم.
با کمکtGPT یا یک مدل زبانی مصنوعی مصنوعی مشابه آن، این چیزی است که یک ربات در حال چرخیدن و داشتن چاه با سطح مریخ باشد، کار سختی نیست. این ربات هوشمند را می‌توان به مجموعه‌ای از دستگاه‌های علمی مرتبط کرد. این چت‌بات‌ها می‌توانند آنچه را که دستگاه‌های علمی در محل پیدا می‌کنند، مورد بررسی قرار دهند و شاید حتی شواهدی را از زندگی گذشته جمع آوری کند.
ناتالی کابرول (Nathalie Cabrol)، مدیر مرکز پژوهش کارل ساگان در موسسه ستی (SETI Institute) باور دارد که شاید قوی‌ترین پرسش این باشد که ما می‌خواهیم در چه جهانی زندگی کنیم.
امی ویلیامز (امی ویلیامز)، دانشیار علوم زمین‌شناسی در دانشگاه فلوریدا (UF) که در مأموریت‌های مریخ‌نورد کنجکاوی (Curiosity) و استقامت (Perseverance) ناسا شرکت داشت، گفت: چقدر خنده‌دار است که ما هنوز در تعریف زندگی همان قدر که می‌دانیم. ، بحث می‌کنیم اما در عین حال، به دنبال نوعی فناوری هستیم که زندگی را گسترش می‌دهد.
این فناوری، مدل زبانی مبتنی بر هوش مصنوعی است که آموزش داده شده و باید از اطلاعات آنلاین را تغذیه کرده باشد. پس از وارد کردن همه این موارد، ChatGPT می‌تواند یک درخواست معین، پاسخ‌های متنی مشابه پاسخ‌های انسانها را بدهد. این چت‌بات می‌تواند به پرسش‌ها پاسخ دهد، در مورد بسیاری از موضوعات صحبت کند و مطالبی را بنویسد.
وی افزود: در حال حاضر، تجربه با ChatGPT به من نشان داد که این فناوری در جستجوی اطلاعات و تبدیل آنها به یک متن مشروح، عالی است. مطمئناً ChatGPT می این چت‌بات را که از پیش می‌دانستم به من گفت و آن را بسیار زیبا کرد، اما این چیزی نبود که یک دانشجوی کارشناس ارشد ژئوشیمی علی مریخ نمی‌تواند به من بگوید.
به اعتقاد کابرول، پرسش بعدی این است که کجا توقف کنیم. اگر همه پژوهشگران از هوش مصنوعی بخواهند که مقالات پژوهشی آنها را بنویسند، چه اتفاقی می‌افتد؟ اگر پژوهشگران این کار را انجام دهند اما چیزی در مورد آن نگویند، چه نتیجه‌ای دارد؟
به گزارش ایسنا و به نقل از اسپیس، جهان در مورد استفاده روزافزون از هوش مصنوعی غوغا کرده است و شاید حتی گیج شده باشد. ChatGPT یکی از محبوب‌ترین فناوری‌های مبتنی بر هوش مصنوعی است.
وی تاکید کرد: شخصاً مقاله نوشتن را دوست دارم، زیرا زمان بسیار خوبی است که ببینم کارم را به ثمر می‌رسد، می‌توانم ایده‌هایم را روی کاغذ بیاورم و آن را به کار می‌برم که خلاقانه‌ای بدانم. حالا بیایید فرض کنیم که من به این الگوریتم اجازه بدهم مقاله را برای من بنویسد. به من می‌گویند که مشکلی وجود ندارد، زیرا مقاله بررسی می‌شود اما توسط چه کسی؟ تصور می‌کنم که اگر الگوریتم‌ها اجازه می‌دهند کار را برای شما انجام دهند، به این دلیل است که تصور می‌کنید آنها کمتری خواهند داشت و کار بهتری را انجام می‌دهند. با پیروی از این منطق، من باید این باشد که یک انسان صلاحیت بررسی مقاله را ندارد.
مستعد توهم
توصیه اوزجان این است که از ChatGPT در بخش‌هایی که نمی‌توانیم هیچ خطایی را بپذیریم، استفاده نکنیم.
این داده ها را می توانم هضم، ارزیابی و به شکل علمی جمع آوری کرد. نتیجه نهایی می‌تواند به طور مستقیم از یک مجله علمی مانند «Science» یا «Nature» ارسال شود که احتمالاً پیش از انتشار داوران انسان مورد بررسی قرار می‌گیرد.
ویلیامز با تأکید بر این که او متخصصان هوش مصنوعی یا ماشینی نیست، گفت: نسخه‌های آتی هوش مصنوعی و ChatGPT احتمالاً می‌تواند نتایج جدید را ترکیب کرده و ترکیبی را از نتایج بعدی به دست‌آورده‌ها در مورد همه اکتشافات علمی ارائه‌دهنده بدهد. با وجود این، هنوز این نمونه‌ها را فناوری‌هایی می‌دانم که نه به جای انسانها، بلکه همگام با انسانها می‌شوند. با توجه به موضوعاتی که در پیوندهای داده شده با شبکه فضایی ذهنی ما وجود دارند، برای اینکه بتوانیم راههایی را برای رسیدن به حالات کنونی و پیشین و همچنین سرنوشت مولکولهای علی مریخ ببینم، حل می شود. به طوری که هوش مصنوعی داخلی یک نسخه خطی را برای انتشار ایجاد کند.
ویلیامز، تحقیقات پیشرفته سیاره‌ای را چیزی می‌داند که نیازمند بازنگری، درون‌نگری و آینده‌نگری است. اوان کرد که ما با نظر گرفتن گزینه‌هایی که هرگز مورد توجه قرار نگرفته‌اند، مرزهای علم را پیش می‌بریم.
اطلاعات قابل فهم
وی افزود: موضوع، مقاله یک تراشه در مغز ما نیست و فقط یک کاغذ است، اما متأسفانه این بخشی از یک گفتمان بسیار قوی‌تر و نگران‌کننده در مورد سوءاستفاده از هوش مصنوعی به شمار می‌رود و بی‌اهمیتی نیست. این فقط یک مقاله نیست، بلکه در مورد این است که ما به عنوان یک نوع واقعاً می‌خواهیم چه کسی را بخواهیم. من شخصاً مصنوعی را یک فناوری سودمند می‌بینم و آن را به همین محدود می‌کنم.
راف باور دارد که هوش مصنوعی در امدت می‌تواند در عملیات مریخ‌نورد، انتخاب گزینه‌ای برای بدون مشاهده حضور انسان و همچنین برای مسیریابی استفاده شود.
انتهای پیام