این موضوع نشان می‌دهد نتایجی که در مأموریت‌های سیاره سرخ به دست آمده‌اند، می‌تواند نتیجه ناتوانی تجهیزات باشد، نه آنچه در نمونه‌ها وجود دارد.
بوستوس ادامه داد: ما هنوز در حال مشاهده شواهدی از حیات در مریخ هستیم. ماهیت فعلی تجهیزاتی که به آنجا فرستاده می‌شوند، با محدودیت‌هایی همراه است اما محدودیت‌هایی به این دلیل وجود ندارد که آنها طراحی شوند. ما هنوز در منحنی هستیم.
بوستوس اظهاران کرد: در مجموع، احتمال زیاد وجود دارد که حیات در رد استون کشف شود. این پژوهش جدید مانند نمونه برداری از یک خیابان در نیویورک برای مشخص کردن وضعیت کل نیویورک است.
بوستوس گفت: پژوهش‌های آینده می‌توانند میکروبیوم تاریک در رد استون را تجزیه و تحلیل کنند. این میکروب‌ها یا با همه میکروارگانیسم‌های شناخته‌شده‌ای هستند که از دسته‌بندی‌های فعلی سرپیچی می‌کنند، تفاوت‌هایی که دارند یا بقایایی حیات دارند، هستند که میلیون‌ها سال پیش و در زمان وجود آب در آن منطقه وجود دارد و هیچ‌یک از خویشاوندی‌ها را نمی‌توان با آنها مقایسه کرد.
هنوز دقیقاً مشخص نیست که آیا ماموریتار حیات در گذشته یا حال مریخ، به این دلیل به هدف خود نها که سیاره سرخ بایر بوده است یا این دلیل است که کاوشگرهای فرستاده شده‌اند، آنجا به اندازه کافی حساس شکم‌گر برای همیشه در مریخ وجود دارد. شناسایی کنند. پژوهشگران برای کمک به حل این معما، تجهیزاتی را آزمایش کردند که در حال حاضر به مریخ فرستاده شده یا قرار است در کنار آزمایشگاهی تجهیزات بسیار حساس به آنجا فرستاده شوند.
ماموریت‌های دیگری که در طول سال‌ها به سیاره سرخ فرستاده شده‌اند، «رهیاب مریخ» (Mars Pathfinder) که اولین مریخ‌نورد را به این سیاره برد و مریخ‌نوردهای «اسپیریت» (روح) و «فرصت» (فرصت) که به دنبال آب بودند، بودند. شامل می‌شوند. مریخ‌نورد استقامت در حال حاضر در اطراف دلتای مریخ پرسه می‌زند و نمونه‌های مورد نظر را جمع‌آوری می‌کند که امید است به زمین آورده شود.
نسخه‌های آزمایشی تجهیزاتی که در حال حاضر حاضر روی مریخ هستند یا فرستاده می‌شوند به آنجا که برنامه‌ریزی شده‌اند، از جمله یکی از آنها که ۱۰ برابر حساس‌تر از تجهیزات کنجکاوی است، به سختی می‌توان نشانه‌های آلی حیات را در نمونه‌های تشخیص داده‌کننده تشخیص داد.
این پژوهش، در مجله «Nature Communications» به چاپ رسید.
سراسر جهان در دهه 1979، سطح مریخ را برای یافتن نشانه‌های جستجوی حیات می‌کنند. فرودگرهای دوقلوی «وایکینگ» (وایکینگ) که ناسا نزدیک به نیم قرن پیش به مریخ فرستاد، نشان داد که سیاره سرخ در اوایل تاریخ خود را که حدود سه تا چهار میلیارد سال پیش است، دارای آب در سطح خود بود. مأموریت‌های بعدی، این یافته‌ها را بررسی کردند و نشان دادند که احتمالاً در آنجا زندگی می‌کنند و ممکن است هنوز هم زندگی کنند زیرا زندگی در هر قسمتی از زمین که آب در آن وجود دارد، پیدا می‌کند.
یک پژوهش جدید نشان می‌دهد ربات‌هایی که در حال حاضر در حال حاضر در حال کاوش در مریخ هستند، ممکن است قادر به شناسایی آثار بالقوه در سیاره سرخ نباشند.
پژوهشگران نمونه‌های به دست آمده از منطقه «رد استون» (Red Stone) را که بقایای یک رودخانه دلتای در صحرای آتاکاما و یکی از قدیمی‌ترین و خشک‌ترین بیابان‌های روی زمین است، بررسی کردند. این ذخایر که در شرایط بسیار خشک حدود 100 تا 100 میلیون سال پیش تشکیل شده‌اند، به شدت شبیه به دهانه «جیزرو» (جزرو) در مریخ هستند که مریخ‌نورد استقامت در حال حاضر در حال بررسی آن است.
پژوهشگران در حال کاوش در صحرای آتاکاما
با وجود این، دو فرودگر وایکینگ ناسا هیچ ماده شیمیایی آلی بومی بدون ابهامی را در خاک مریخ شناسایی نکردند. حتی جدیدترین و پیشرفته‌ترین تجهیزات مریخ نوردهای کنجکاوی و استقامت فقط ردپایی از مولکول‌های آلی ساده را در بستر دریاچه‌های مریخ و دلتای رودخانه‌های باستانی پیدا کرده‌اند و این ترکیبات نمی‌توانند محکمی برای وجود حیات داشته باشند. کارشناسان تاکید کرده‌اند که این ترکیبات ممکن است توسط فرآیندهای زمین‌شناسی تولید شوند.
رد استون به طور منظم مه‌هایی را تجربه می‌کند که آب مورد نیاز میکروب‌های ساکن آن را تامین کنند. روش‌های آزمایشگاهی پیشرفته‌ای که از تحقیقات استفاده می‌کنند، ترکیبی از مواد بیوشیمیایی میکروارگانیسم‌های زنده و منقرض شده را در آنجا پیدا کردند. حدود نیمی از توالی‌های DNA شناسایی‌شده در رد استون، از «میکروبیوم تاریک» (Dark Microbiome) به دست آمده‌اند. میکروبیوم تاریک، میکروب‌هایی هستند که پژوهشگران هنوز را به درستی توصیف نکرده‌اند.
پژوهشگران این است که مأموریت‌های آتی به مریخ باید با هدف آوردن نمونه‌هایی از سیاره سرخ به زمین از آن خارج شود تا بتوان آنها را با پیشرفته‌ترین تجهیزات مورد بررسی قرار داد و معمای وجود حیات در مریخ را حل کرد. هدف ناسا و «آژانس فضایی اروپا» (ESA) این است که مواد جمع‌آوری شده توسط مریخ‌نورد استقامت را در اوایل سال ۲۰۳۳ به زمین منتقل کنند.
این یافته‌ها نشان می‌دهند که اگر میلیاردها سال پیش واقعاً مواد موجود در سیاره سرخ وجود داشته باشد، تشخیص دادن سطح پایین آلی موجود در سیاره سرخ برای کاوشگرهای مریخ، اگر نگوییم غیرممکن، خواهد شد.
ویدئوی زیر، پژوهشگران را در حال کاوش در منطقه «رد استون» در صحرای آتاکاما نشان می دهد.
به گزارش ایسنا و به نقل از اسپیس، گروهی از محققان باور دارند که برای یافتن نشانه‌های حیات در مریخ استفاده می‌کنند، می‌توانند در واقع به اندازه کافی برای انجام این کار حساس نباشند.
«آرماندو آزوآ بوستوس»(Armando Azua-Bustos)، پژوهشگر «مرکز اخترزیست‌شناسی اسپانیا»(Spanish Astrobiology Center) در مادرید و پژوهشگر ارشد این پروژه، در مصاحبه با اسپیس گفت: من انتظار داشتم تجهیزاتی داشته باشم که برای شناسایی شواهدی در رد استون. آزمایش کرده‌ایم، عملکرد بهتری داشته باشند اما این گونه نبودند.
کربن، مولفه اصلی همه حیات شناخته شده روی زمین است. بنابراین مولکول‌هایی که حاوی آن هستند، به عنوان نشانه‌های زیستی احتمالی عمل می‌کنند.
پژوهشگران «دانشگاه خودمختار شیلی» (UAutónoma)، تجهیزات پیچیده استفاده مریخ‌نوردهای «کنجکاوی» (Curiosity) و «استقامت» (Perseverance) ناسا را در صحرای آتاکاما آزمایش کردند و دریافت کردند که آزمایشگاه‌های آزمایشگاهی، علائم زیستی را در نمونه‌ها شناسایی کردند. می‌سازند اما مکان‌هایی را که می‌توانند با استفاده از فناوری به کاررفته در مریخ‌نوردهای کنونی به سختی امکان پذیر باشند، می‌کنند.
