گربه ها همچنین دارای ساختاری در پشت شبکیه هستند که به آن تاپتوم می‌گویند و می‌توان این بخش را در شب بهبود بخشید. سلول‌های تاپتوم مانند یک آینه عمل می‌کنند و نوری را که از بین سلول‌های نوری میله‌ای و مخروطی عبور می‌کند، به گیرنده‌های نوری منعکس می‌کنند و به آنها فرصتی برای دریافت مقدار کمی نور در شب می‌دهد. این همان چیزی است که در شب می‌شود، درخشش چشمان گربه‌هاست.
میدان بینایی به ناحیه‌ای اطلاق می‌شود که وقتی چشم‌ها روی یک نقطه می‌شوند می‌شوند. میدان بینایی گربه‌ها در مقایسه با میدان بینایی انسان که ۱۸۰ درجه، بیشتر و ۲۰۰ درجه است.
انتهای پیام
منبع
به گزارش ایسنا و به نقل از بیزینس اینسایدر، بزرگترین تفاوت بین دید و دید گربه در شبکیه انسان چشم است. گربه‌ها نمی‌توانند رنگ‌ها را به خوبی انسان تشخیص دهند و همچنین نمی‌توانند اجسام خیلی دور را ببینند. اما گربه‌ها در مقایسه با انسان‌ها بهتری برای دیدن در تاریکی دارند.
حدت بینایی
گربه‌ها می‌توانند جزئیات دقیقی از رنگ‌ها را ببینند به دلیل وجود تعداد زیادی از رنگ‌ها، اما نوری میله‌ای در شبکیه چشم‌ها که به نور کم حساس هستند، در تاریکی را میبینند. در نتیجه، گربه‌ها می‌توانند با استفاده از یک ششم مقدار نور مورد نیاز انسان‌ها را در شب ببینند.
میدان بینایی
گربه ها در پشت آن چشمان چه میبینند؟
دید در شب
گربه‌ها موجودات بامزه‌ای هستند که با حرکات و رفتار خود، به دقت توجه انسان‌ها را به خود جلب کنند. در این گزارش قصد داریم به شما بگوییم دنیا از دیدن این موجودات چگونه است و آنها محیط پیرامون خود را چگونه میبینند.
هم گربه و هم سگ دارای محتوایی از گیرنده نوری میله ای و پایین سلولی گیرنده مخروطی هستند. در انسان‌ها این موضوع برعکس است و این امر به همین دلیل است که ما در شب نمی‌توانیم به خوبی ببینیم، اما رنگ‌ها را بهتر می‌توان تشخیص داد.
دو نوع سلول گیرنده به نام‌های گیرنده نوری میله‌ای و سلول‌های گیرنده نوری مخروطی وجود دارند. سلول گیرنده نوری میله ای مسئول دید محیطی و دید در شب هستند. آنها روشنایی و سایه های خاکستری را تشخیص می دهند. سلول گیرنده نوری روطی مسئول دید در روز و درک رنگ هستند.
معتقدند، گربه‌ها نزدیک‌بین هستند، به این معنی که نمی‌توانند اجسام دور را ببینند. با این حال، آنها را برای دیدن اجسام نزدیک برای شکار و گرفتن طعمه مناسب است.
بزرگترین تفاوت دید و دید گربه در شبکیه (لایه‌های بافت در پشت بین که حاوی سلول‌ها به نام گیرنده‌های نوری است) است. گیرنده‌های نوری، پرتوهای نور را به سیگنال‌های الکتریکی که توسط سلول‌های عصبی عصبی می‌شوند، تبدیل می‌کنند و این سیگنال را به مغز فرستاده و به تصاویری که می‌بینیم تفسیر می‌کنند.
یک تصور غلط رایج وجود دارد که گربه ها نمی توانند هیچ رنگی را ببینند و فقط با سایه های خاکستری به دنیا می نگرند. انسان‌ها به موجوداتی سه‌رنگ‌بین عنوان می‌شوند، به این معنی که آنها دارای سه نوع مخروط هستند که می‌توانند رنگ قرمز، و سبز آبی را ببینند. تصور می‌شود که گربه‌ها نیز سه‌رنگ‌بین هستند، اما مانند انسان‌ها نیستند. بینایی گربه شبیه به انسان کوررنگ است. آنها می‌توانند سایه‌های آبی و سبز را ببینند، اما قرمز و تصویری می‌توانند برای آنها گیج‌کننده باشند.
نیکولای لام (Nickolay Lamm) هنرمندی است که نزدیک به یک دهه پیش با سه متخصص بینایی، حیوانات را بررسی می‌کنند تا فرضیه‌ای را ارائه کند و به صورت بصری نمایش دهد که چگونه جهان را در مقایسه با انسان میبینند.
این رنگ‌ها ممکن است برای آنها بیشتر رنگ سبز به نظر برسند، در حالی که رنگ بنفش می‌تواند مانند دیگری از آبی به نظر برسد. سه‌رنگ‌بینی (Trichromacy)، پردازش سه کانال رنگی مستقل از انتقال اطلاعات رنگ است که از سه نوع سلول مخروطی در چشم به دست می‌آید. به موجوداتی که میبینند ترایکروماتیسم دارند، ترای‌کروماتز می‌گویند.
حدت بینایی به وضوح بینایی اشاره دارد. حدت بینایی یک انسان معمولی ۲۰/۲۰ است. حدت بینایی یک گربه از ۲۰/۱۰۰ تا ۲۰/۲۰۰ است، به این معنی که یک گربه باید در فاصله ۲۰ فوتی از یک جسم باشد تا آن را ببیند و این در حالی است که یک انسان معمولی از ۱۰۰ یا ۲۰۰ فوتی نیز می‌تواند باشد. اجسام را ببیند. به همین دلیل است که تصویر پایین بسیار تار است.
اما نیکولای لام می‌خواست به انسان‌ها این فرصت را بدهد که دنیا را از چشم حیوان خانگی مورد علاقه خود ببینند. در ادامه تصویر دید انسان در بالا و دید گربه در زیر قرار دارد.
دید رنگی
فاصله
