اخبار روز فناوری روز
در مکانی دورتر از شمال، این احتمال می‌رود که پروانه‌ها تا 45 میلیون سال در لبه غرب آسیا باقی بماند و در نهایت پس از آن به اروپا مهاجرت کند. kawahara tuضیح memیdhed کhe delیel eیnehlaneی اجتنه اینامشخص ، ، amama bharate آnhnnhز آشکary آشکar اar آشکart. او معتقد است: «اروپا در مقایسه با سایر مکان‌های جهان‌های پروانه‌های زیادی ندارد و آن‌هایی که وجود دارند، در جاهای دیگر می‌شوند. برای مثال، بسیاری از پروانه‌ها در اروپا، در سیبری و نیز آسیایی می‌شوند.»
انتهای پیام
این پروژه‌های ساخته شده است، چرا که حدود 10 هزار گونه پروانه وجود دارد و به تاریخ صد میلیون سال می‌رسد این گروه به اطلاعاتی در مورد پراکنش مدرن و نگهداری گیاهان نیاز دارد و پیش از این مطالعه، هیچ مکان واحدی وجود ندارد که پژوهشگران به‌دست‌آمده‌اند. جامع در این رابطه داشته باشد.
نتایج این پژوهش به تازگی در مجله اکولوژی و تکامل طبیعت منتشر شده است.
حتی شگفت‌انگیزتر از آن، ورود آنها به استرالیا است که به قطب جنوب، آخرین بقایای ترکیبی ابرقاره‌های Pangae متصل شده بود. از اینرو، این احتمال وجود دارد که پروانه‌ها در قطب جنوب زندگی می‌کنند.
به همین خاطر، پژوهشگران تصمیم گرفتند که خود پایگاه عمومی را ایجاد کنند و مطالب کتاب‌ها، موزه‌ها و صفحات وب را با زحمت ترجمه و به یک مخزن دیجیتال منتقل کنند.
پیش از رسیدن به نتیجه‌گیری‌های کنونی، پژوهشگران ده‌ها کشور مجبور شدند بزرگ‌ترین شجره پروانه‌ای جهان را ایجاد کنند. این شجره متشکل از DNA بیش از 200 گونه تمام پروانه‌ها است. آنها با استفاده از این روش به عنوان راهنما، حرکات و تغذیه پروانه‌ها را در طول زمان در یک پازل چهار بعدی که به آمریکای شمالی و مرکزی منتهی شد، بررسی کردند.
نتایج این داستان، شامل تنوع‌های سریع، پیشرفت‌های متزلزل و فعالیت‌های غیرمحتمل بود. برخی از گروه‌های مسافت‌های غیرممکن بسیاری را انجام دادند، در حالی که به نظر برخی دیگر را در یک مکان مانده‌اند.
Kawahara در این خصوص ادامه داد: «در بسیاری موارد، اطلاعات مورد نیاز ما در راهنماهای میدانی وجود داشت اما به صورت دیجیتالی نبودند و به زبان‌های مختلف نوشته شده بودند.»
Akito Kawahara، نویسنده اصلی این پژوهش و همچنین متصدی گونه‌های lepidoptera در موزه تاریخ طبیعی فلوریدا، که این پروژه را برای مدت‌ها انجام می‌دهد، می‌گوید: «این رویای کودکی من بود. این کار را از زمانی که کودک بودم و از موزه تاریخ طبیعی آمریکا می‌خواستم انجام دهم. این کار را از همان زمان کودکی که تصویری از پروانه‌های را دیدم انجام داد که در اتاق موزه‌دار چسبانده شده بود، در من شکل گرفت. همچنین تا به حال، این بهترین مطالعه‌ای است که عضوی از آن بوده است و برای تکمیل آن تلاش‌هایی از سوی مردم جهان در سراسر جهان لازم است.»
اکنون دانشمندان کشف کرده‌اند که اولین پروانه‌ها از کجا به وجود آمده‌اند و آنها برای غذا به کدام گیاهان متکی بوده‌اند.
پروانه‌ها مسیری را طی کردند و از مسیر پل Bering Land به سمت آسیا حرکت کردند. از آنجا به سرعت زمین را پوشاندند و به آسیای جنوب شرقی، آفریقا و آفریقا روانه شدند. آنها حتی خود را به هند می‌رسانند که در آن زمان جزیره‌ای بودند و مایل‌ها از دریای آزاد دور، می‌رسانند.
زمانی که پروانه‌ها در مکانی ثابت می‌شدند، به سرعت در کنار گیاه‌های گیاهی پیدا می‌شوند. زمانی که دایناسورها در ۶۶ میلیون سال پیش از بین رفتند، تقریباً تمام خانواده‌های پروانه‌های موجود وجود دارند و به نظر می‌رسند که هر کدام از آنها به گروه خاصی از گیاهان می‌رسد. در واقع، Kawahara معتقد است: «تکامل پروانه‌ها و گیاهان گلدار از زمان پیدایش پروانه‌ها به‌طور خاص به هم مرتبط هستند و در طول زمان رابطه نزدیک به آنها، به تنوع قابل توجهی در هر دو اصل می‌پردازند.»
ایسنا/اصفهان به تازگی با استفاده از جامع‌ترین شجره پروانه‌ها، کشف کردند که منشاء پیدایش اولین پروانه‌ها از کجاست و غذای آنها از کدام گونه گیاهی بوده است.
زیربنای تمام این داده‌ها یازده فسیل پروانه نادر بود که بدون آنها تجزیه و تحلیل و تحلیل ممکن نبود. پروانه‌ها با بال‌های نازک کاغذی و پرزهای نخ مانند، در فسیل‌ها حفظ می‌شوند. اما همین تعداد محدودی که وجود دارد می‌تواند به عناوین کالیبراسیون روی درختان ژنتیکی استفاده شود و به آنها امکان دهد تا زمان و نکات مربوط به توسعه آنها را ثبت کنند.
پیدایش پروانه‌ها برای اولین بار در نزدیکی مرکز و غرب آمریکای شمالی برمی‌گردند. در آن، آمریکای شمالی توسط یک راه دریایی تقسیم شد و این قاره را به دو قسمت تقسیم کرد. آمریکای شمالی و جنوبی هنوز از طریق تنگه پاناما به هم متصل نبودند و گذر پروانه‌ها از این مکان کمی مشکل بود.
در سال 2019، تحقیقات از طریق تجزیه و تحلیل و تجزیه و تحلیل DNA، زمان دقیق این تغییر تغییرها را می‌دانند و نظریه‌های قبلی را نشان می‌داد که پروانه‌ها بر آن فشار وارد می‌کردند، پس از آن قراضه دایناسورها بودند.
به گزارش ایسنا و به نقل از سی تیک دیلی، حدود صد میلیون سال پیش، یک گروه اولیه از شب پره‌ها به جای شب، در طول روز در محیط پراکنده تشکیل شدند و از شهد گلهای فراوانی که در نزدیکی زنبورهای تحقیقاتی شبیه به تغذیه، انجام شدند، و این اتفاق خاص، همه گونه پروانه‌ها در جهان شدند. .