بعد از گذشت دو دهه و گرفتن سه مدرک دانشگاهی، تامپسون که امروز مهندس هوافضا در «مرکز پروازهای فضای گادرد» (GSFC) ناسا در مریلند است، پروژه لباس فضایی را آغاز کرده است. هدف او، هم الهام بخشیدن به دختران جوان و هم آمیختن علیق دیرینهاش در مد، فیزیک و فضا است.
زمانی که فیلم “ارقام پنهان”(Hidden Figures) در سال 2015 اکران شد، نحوه ارتباط با این دانشآموزان به ذهن تامپسون رسید. تامپسون مانند مهندسان و ریاضیدانان ناسا که در آن فیلم به تصویر کشیده شده، سیاهپوست است.
تامپسون در ابتدا فقط به این ایده خندید اما زمانی که تحقیقات خود را آغاز کرد، به یاد آورد که چگونه اولین تلاش ناسا در سال 2019 برای پیادهروی فضای کاملا زنانه، به دلیل مشکل مربوط به مدارک لغو شد. این مشکل بعدا با ارسال قطعات بیشتر به فضا حل شد.
تامپسون گفت که کارآیی این طرح را میتوان به یک لباس برای پروازهای متعددی تبدیل کرد که به آن نیاز دارند. مانند خلبانان بالگردهای. بنابراین، این فرصتی بسیار بزرگتر و به سرعت در حال رشد به شمار میرود که پیوستن گردشگران فضایی به فضاهای حرفهای است.
تامپسون تاکید می کند که پروژه او به منظور رقابت با تامین کنندگان نیست که وظیفه ساخت لباس های فضایی را برای سفرهای آتی ناسا به ماه و ماموریت “آرتمیس”(Artemis) برعهده دارد، بلکه بیشتر یک سرمایه خلاقانه در مراحل اولیه است که دانش آموزان را در این راه قرار می دهد. جذب می کنند.
تامپسون گفت، هدف این است که نشان دهد در اقتصاد فضای لازم نابغه نیست. به ویژه این امر با سرعتی فراتر از برنامه های دولتی در حال گسترش است. وی افزود: فکر می کنم از زمانی که ناسا این راه را هموار کرده است، اگر بخواهید، فضای زیادی برای تحقیق و اکتشاف وجود دارد و لازم نیست کاملاً محدود به بودجه دولتی باشد.
همزمان، تامپسون یک برنامه درسی را در موضوعات موضوعاتی مانند تجهیز فضانوردان برای یک ماموریت و نحوه طراحی کفش مناسب برای کاوش در سطح ماه آغاز کرد.
یک مهندس هوافضا پروژههای را برای حضور زنان در فضا آغاز کرده است که طراحی و تهیه لباسهای فضای ویژه زنان را نیز شامل میشود.
پروژه دختر در فضا، دو دانشآموز دبیرستانی در نیوجرسی را که در حال تحقیق در مورد لباس فضایی هستند، به همراه برخی از دانشآموزان کالج استفاده کرده است. کار کردن برای افزودن فرصتهای جدید مانند کتابهای بیشتر و پروژههای مربوط به برنامهنویسی رایانههای شخصی و برخی از قطعات چاپ سهبعدی ادامه دارد.
لباسهای پرواز برای نسلهای هزاره مانند تامپسون، به لباسهای نارنجی برمیگردند که فضانوردان ناسا در شاتل فضایی هنگام پرتاب و فرود استفاده میکنند.
تامپسون در مصاحبه با اسپیس گفت: من تصمیم گرفتم که در رشته مهندسی تحصیل تا ثابت کنم این مرد اشتباه می کنم. کسی نمی تواند به من بگوید که نمی توانم این کار را انجام دهم چون این من هستم. راستش را من می خواهم، این چیزی است که نمیخواهم دخترهای دیگر را تجربه کنند.
تامپسون گفت که ایده لباس فضای زنانه را از کسی گرفته است که با او در پروژه دختر در فضای کار میکرد. مشاوران این پروژه، شامل “نیکول استات”(Nicole Stott)، فضانورد سابق ناسا و “سیان پراکتور”(Sian Proctor)، از ماموریت “اینسپیریشن ۴”(Inspiration 4) هستند. پراکتور در سال ۲۰۲۱، یک فضاپیمای شرکت “اسپیس ایکس” (SpaceX) را هدایت کرد و به اولین خلبان فضایی زن سیاهپوست تبدیل شد.
به گزارش ایسنا و به نقل از اسپیس، آموزگار هنر کلاس دوازدهم “سابرینا تامپسون” (سابرینا تامپسون) به او گفت که یک مهندس عالی خواهد شد اما زمانی که یک آموزگار مرد فیزیک به تامپسون توصیه کرد که به دلیل جنسیتش به دانشگاه نرود، این نظر کوتهفکرانه، او را به سفری سوق داد. که در نهایت به ناسا ختم شد.
تامپسون با اشاره به این که دوران کودکی او در شهر نیویورک به تجربیات ممتاز مهندسان دیگری که در محل کار با آنها همکاری میکردند، اشاره کرد، گفت: واقعاً من سخت کار کردم تا فضا را برای دانشآموزان بهتر کنم. بیشتر دانشآموزان که من میشناسم، چیزهای زیادی در ورزش میدانند و از چیزهای زیادی در مورد مد میدانم.
لباسهای فضایی تامپسون فقط در فضای داخلی فضای پوشیده شده است و در حال حاضر یک مشتری عمده دارند. این مشتری، ماموریت “هیپاتیا ۱”(Hypatia I) تحت رهبری یک زن است که در آوریل ۲۰۲۳، از زیستگاه آنالوگ موسوم به “ایستگاه تحقیقاتی بیابان مریخ”(MDRS) متعلق به انجمن مریخ در یوتا بازدید خواهد کرد. هدف مأموریت هیپاتیا درست مانند تامپسون، کمک به دختران و گروههایی است که کمتر حمایت میشوند تا در حوزههای علوم، فناوری، مهندسی و ریاضی، کارهایی را دنبال کنند.
تامپسون درباره پروژه دختر در فضا گفت: ما میخواهیم تاریخ فضای فضایی را بسازیم اما پروژه ما بزرگتر از این است. این پروژه، راه را برای زنان جوانی هموار میکند که ممکن است نتواند نقشی در فضا داشته باشد.
سرمایهگذاری در فضایی که شاخههای پروژه او را به شماره میرود، «کلوب دختر در فضا» (Girl in Space Club) که هدف آن، ایجاد فضا برای زنان از طریق مد و کارگاهها است و اولین رمان علمی-تخیلی جوانان به نام «دختر» است. در فضا: مسیر”(Girl In Space: The Path) را شامل میشود.
اما یک تفاوت اساسی وجود دارد. لباسهای فضایی موسوم به “Launch Entry Suit” دهه ۸۰، لباس “Advanced Crew Escape Suit” دهه ۱۹۹۰ یا فناوری آمریکا در دهه ۱۹۶۰ که این لباسهای بدنها در پوست آنها ساخته شده بود، این طراحی جدید، افرادی را در نظر میگیرند که مردانه ۱۹۹۹. . لازم به ذکر است که طراحی یک لباس فضای زنانه، به آناتومی اشاره دارد و لزوما جنسیت مهم نیست.
انتهای پیام
تامپسون گفت امیدوار است که لباسهای پرواز برای مشکلاتی که زنان با آنها روبهرو هستند، حل کنند. طرحهای لباس فضانوردی و لباسهای پرواز که در حال حاضر در مدار استفاده میشوند، اساسا برای مردان هستند.