“لورا کریدبرگ”(Laura Kreidberg)، مدیر “مؤسسه نجوم ماکس پلانک” (MPIA) آلمانی که در این رصدها شرکت داشت، در بیانیهای گفت: این مشاهدات اولیه علم شگفتانگیزتری هستند که با تلسکوپ فضای جیمز وب میشود. ما عملکرد تلسکوپ را آزمایش کردیم و دریافتیم که تقریباً بیعیب است؛ حتی بهتر از آن چیزی که امیدوار بودیم.
به گزارش ایسنا و به نقل از اسپیس، سیارهای شبیه به زحل که ۷۰۰ سال نوری از خورشید فاصله دارد، به بهترین سیارههای بیرون از منظومه شمسی تبدیل شده است که کشف شده است. «تلسکوپ فضای جیمز وب» (JWST) در مورد این سیاره، جزئیات بیسابقهای را در مورد شیمی آن انجام داده است و حتی شاید ستارهشناسان بتوانند روشهایی را برای شناسایی حیات بیگانه آزمایش کنند.
سیاره فراخورشیدی «WASP-39b» که به دور ستارهای در فلکی «دوشیزه»(Virgo) میچرخد، در ماه اوت زمانی که تلسکوپ فضای جیمز وب دیاکسید کربن را در جو آن یافت، خبرساز شد. این کشف اولین نمونه در خود به عنوان یک پیشرفت بزرگ انجام شده است. اکنون پس از گذشت کمتر از ماه از این کشف، پژوهشهای بر اساس نتایج تلسکوپز وب، جزئیترین اطلاعات را در مورد جوWASP-39b بررسی کردند که ستارهشناسان میتوانند تاریخچه شکلگیری را در تاریخچه شکلگیری کنند.
«تلسکوپ فضای جیمز وب»، جزئیات بیسابقههای را در مورد سیاره بیگانههای کشف کرده است که در ماه اوت خبرساز شده بود.
ستارهشناسان بین چهار دستگاه جیمز وب، از سه دستگاه برای رصد این سیاره دور استفاده میکنند که عبارتند از: دوربین اصلی موسوم به “NIRCam” و دو دستگاه “NIRISS” و “NIRSpec” که نور اجرا شده را مشاهده میکنند. این نور مانند اثر انگشتی است که ترکیبات شیمیایی سیارات و ستارههای مشاهده شده را نشان میدهد.
سطح شرح وب ارائهشده توسط جیمز، به ستارهشناسان امکان داد تا به گذشته WASP-39b نگاهی بیاندازند و بفهمند که چگونه این جهان داغ و سوزان به وجود آمده است. آنها از نسبت کربن به بدن، پتاسیم به، و گوگرد به هیدروژن در جو سیاره، دریافت می کنند که سیاره غولپیکر گازی احتمالاً از برخورد چند سیاره کوچکتر تشکیل شده است. علاوه بر این، بسیار بسیار بیشتر در مقایسه با کربن در ابرهای ضخیم نشان داد که WASP-39b بسیار دورتر از ستاره خود شکل گرفته است که امروز به آن میچرخد.
سیاره WASP-39b، یک غول گازی با حدود یک سوم سیاره مشتری است و در فاصله هفت میلیون کیلومتری تا ستاره مادر خود یا هشت برابر نزدیکتر از فاصله سیاره عطارد تا خورشید میچرخد. دانشمندان در این بیانیه گفتند که شدت نور استارگان که به WASP-39b میتابد، این سیاره را به آزمایشگاهی ایدهآل برای مطالعه چنین واکنشهای فتوشیمی تبدیل میکند.
با وجود این، سیاره WASP-39b به دلیل نزدیکی به ستاره مادر خود، گزینه غیرمحتملی برای میزبانی حیات فرازمینی است زیرا این سیاره به 90 درجه سلسیوس میرسد که آن را به سیارههای غیرقابل تبدیل میکند.
این مشاهدات حتی به ستارهشناسان امکان داد تا روشهایی را آزمایش کنند که شاید روزی بتواند به حیات در سایر سیارات فراخورشیدی کمک کند. این تشخیص در تحلیل جوی مشابهی که در WASP-39b انجام شد، متکی است و سپس نتایج را با مدلهای سیارات بیگانه مقایسه میکند. برای مثال، اگر سیاره بیش از آنچه مدلهای پیشبینی میتوانند داشته باشند، این به عنوان نشانههایی از حیات در نظر گرفته میشود.
مشاهدات نشان دادند که WASP-39b در ابرهای ضخیم حاوی گوگرد و سیلیکات پوشیده شده است. این مواد شیمیایی با نور ستاره مادر در موقعیت میگیرند و در واکنشی مشابه واکنشی که در جو زمین ازون تولید میکند، به تولید دیاکسید گوگرد میپردازد.
انتهای پیام
«ناتالیا باتالها» (Natalia Batalha)، استاد نجوم و اخترفیزیک «دانشگاه کالیفرنیا، سانتا کوروز» (UCSC) که برنامه رصد را هماهنگ کرده است، در این بیانیه گفت: دادههایی از این دست میتوانند بازی را تغییر دهند.